กาซะลองเผลอยกมือลูบหน้าลูบตาตัวเอง ยิ้มซีดเซียว "สงสัยเมื่อคืนนอน ไม่ค่อยหลับ ไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะน้าฤษด์ เออ คุณยายคะ เย็นนื้อุ๊เขาชวนปีบ ไปทานข้าวค่ะ" รีบบอก แต่ผู้เป็นยายกลับตั้งคำถาม
"อุIหน"
กาซะลองทำหน้าเหลอหลา ทำไมคุณยายไม่รู้จัก^ ในเมื่อศรานตาบอก
ว่าทุกครั้งที่ไปไหนศกรจะต้องไปด้วย อีกทั้งบิดาของฝายนั้นก็เป็นกึ^น^ย ประจำคุ้ม
"ลูกสาวทนายดำรงไงครับคุณป้า ที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กกับยัยปีบ" สฤษด์คุณ ตอบแทน เขาเองก็พอจะรู้จักมักคุ้นกับศรานตาเพราะเข้าเวรด้วยกันบ่อย^ โรงพยาบาล แต่ไม่คิดว่าฝ่ายนั้นจะสนิทสนมกับหลานสาวด้วย แว่นกันแดด
"เมื่อคืนนายศกกับอุ๊เขาเจอกัน คงชวนกันมาเยี่ยมเรามั้ง" ผู้เป็นน้าพูดต่อ สีหน้าแสดงความราบเรียบ หนุ่มใหญ่กวาดสายตามองไปทางเรือนครัวบ่อยๆ แต่ก็ไม่เห็นร่างเล็กบอบบางของแพรสา
กาซะลองยิ้มเจื่อน รีบเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากฟังเรื่องของคนคู่นั้นอีก หญิงสาวหันไปชวนดิสธรคุย อย่างน้อยลูกชายรัฐมนตรีคนนี้ก็เป็นเพื่อน ที่สำคัญหล่อนรู้สีกว่าชักทิ้งเขาให้อยู่นอกวงสนทนามากเกันใป แค่นายศกจะ มาทานข้าวที่บ้านใจคอไม่น่าจะเลื่อนลอยถึงเพียงนี้ เลื่อนถ้วยชาให้ผู้เป็นยาย ทำให้ดิสธรสบโอกาสรีบบอก
"ชา ๓3ฤ0โอ๓ ครับ คุณแม่เอามาจากโรมาเนีย เห็นว่าเป็นสมุนไพรที่ ดีมากเลย ช่วยคลายเครียด ผมเลยเอามาฝากคุณยาย" แว่นตากันแดด
"ชื่อแปลกดีนะ" คุณปรียางค์ศรีพูดแค่นั้นก็ก้มลงจิบ กลิ่นชาที่หอมคล้าย มิ้นท์ทำให้ต้องจิบอีกครั้งอย่างชื่นใจ ดิสธรยิ้มกับกาซะลองอย่างปลาบปลี้ม อย่างน้อยเรื่องที่กังวลก็ไม่มึป้ญหา ท่าทางคุณปรียางค์ศรีก็ออกจะต้อนรับเขาด 1 นายแพทย์หนุ่มขอตัวไปเดินเล่น ไม่มีใครจับสังเกตนอกจากกาชะลองที่ พอจะรู้ว่าน้าชายออกไปเดินเล่นเพื่อวัตฤประสงค์ใด
หญิงสาวชวนแขกผู้มาเยือนไปเที่ยวนอกคุ้ม กว่าจะกลับเข้ามาก็จวนเจียน ถึงเวลานัดเต็มที เก็บของลงจากรถยังไม่ทันเสร็จ แพรสาก็เข้ามารายงาน
"ผู้กองมาหาค่ะ มากับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอให้เรียนคุณปีบว่าชื่อศรานตา"
"ศกก็พูดเกินไป ถึงอุ๊ไม่ใช่ดารานางแบบอย่างปีบ แต่ขึ้นชื่อว่าผู้หญิงยังไง ก็ต้องดูแลตัวเองหน่อยค่ะ ขืนปล่อยตัวกั๊กลายเป็นหมูพะโล้กันพอดี ต้องอย่าง ศกสิ กินได้อีกเยอะ" ตาหวานเชื่อมช้อนขึ้นสบตาผู้กองหนุ่ม ในขณะที่มือเรียว งามก็ตักแกงฮังเลให้คนที่บอกว่ายังกินได้อีกเยอะ
แต่สำหรับกาซะลอง อาหารบนโต๊ะดูจะฝืดคอไปในทันทีเมื่อเห็นภาพ สวีทหวานแหววที่อยู่ตรงหน้า หญิงสาวพยายามเมินไม่มองภาพที่พยาบาลสาว คนสวยคอยเอาอกเอาใจดูแลผู้กองหนุ่มอย่างเปิดเผย หากป้อนกันถึงปากได้ก็คง จะไม่ลังเลเป็นแน่แท้ ชิ.' อย่างนี้คุณยายน่าจะมาเห็น จะไดโม่เข้าใจผิดคิดว่า เขามาหลง ใหลได้ปลื้มหล่อน แว่นตา
เอื้อมมือไปตักอาหารใส่จานให้ดิสธรบ้าง อย่างน้อยเขาก็เป็น 'แขก' คนที่หล่อนควรดูแล
ศกรมองคนตรงหน้าอย่างนึกขวาง หากอยากหานข้าวกัฆคู่รักกันสองคน ทำไมต้องนัดเขากับศรานตามาวันนี้ด้วย...ถ้ารู้'ล่วงหน้าว่าต้องมาเจอไอ้ลูกชาย รัฐมนตรีคนนี้คงไม่มา!
"เป็นอะไรกันคะ เงํ่ยบเงียบ นานๆ เจอกันทีไม่เห็นจะพูดคุยอะไรกัน เลย" ศรานตาเอ่ยขึ้น หญิงสาวยิ้มหวานมองหน้าคนนั้นทีคนนี้ทีอย่างไร้เดียงสา เป็นอย่างที่คาดไ7'ชัดๆ ศกรต้องคิดอะไรกับแม่ลูกเป็ดขี้เหร่นี่ ไม่งั้นคงไม่นั่งตา ขวางกับหนุ่มคนนั้นหรอก พิศมองหน้าแม่ดาราชื่อดังชัดๆ ก็ยังเห็นเค้าโครงเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง อาจจะขาวขึ้น สูงขึ้น และหุ่นที่เคยผอมเก้งก้างก็มีเนื้อมีหนัง ขึ้น ผมสีนํ้าตาลอ่อนที่เคยยาวสลวยถูกดัดเป็นคลื่นเล็กๆ น่ามอง มันช่างรับ กับจมูกโด่งปลายรั้นที่เมื่อก่อนหล่อนแอบค่อน เพราะมันทำให้แม่ลูกเป็ดขี้เหร่ คนนี้หน้างายิ่งกว่าเก่า
สรป...ก็ดูดีขึ้น แต่อย่างไรก็สวยหวานสู้หล่อนไม่ได้อยู่ดี...วงการบันเทิง นี่ก็แปลก ชอบพิสมัยของแปลกประหลาด
"ว่าไง คุยกันหน่อยสิ"
"ปกติเราก็คุยไม่เก่งอยู่แล้ว ฟังอุ๊คุยดีกว่า เพลินดี" ออกตัวไปอย่างนั้น ทำเอาพยาบาลสาวหัวเราะเสียงใส
"อุ๊ก็ไม่รู้จะคุยอะไร เพราะปกติก็คุยกับศกทุกวันอยู่แล้ว คุยเรื่องของ
แว่นตากันแดด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น