ตามที่ตน มุ่งหวัง

กรรมสยอว สนองกันถา!

00

ของเธอก็ล้วนแต่เป็นผู้มีฐานะดีพอทึ่จะพึ่งพาและฝากชีวิตจิ91ใจเอาไว้ กับใ^คคลตระกูลนIด้

จึงเป็นอันว่าจะยอมอยู่ ณ หมู่บ้านนี้ แล้วเตรียมตัวเดินทาง ไปแจ้งพ่อแม่ให้มาส่ขอนางสาวมะสิวรรณ (นามสมมติ) ตามที่ตน มุ่งหวัง แว่นตา

ขณะที่นายนิตย์ไปบอกพ่อแม่นั้น ฝายพ่อของนางสาว มะลิวรรณได้ปวยโดยกะทันหันและได้เสียชีวิตไป ยังคงเหลือแต่แม่ และนางสาวมะลิวรรณกับน้องสาวรวมอีกเป็น ๓ ชีวิต

เมื่อนายนิตย์นำพ่อแม่และญาติผู้ใหญ่ มาสู่ขอนางสาว มะลิวรรณตามที่ถูกที่ควร ข้างฝายแม่และหมู่ญาติก็ไม่ขัดข้อง จัดการ ตามประเพณวิวาห์มงคลให้ตามประสงค์ แว่นตากันแดด

นายนิตย์ได้แต่งงานกับนางสาวมะลิวรรณแล้ๆ^มุ่งมๅ^อดทน ต่อการประกอบอาชีพโดยไม่เห็นแก่ความรู้ที่รํ่าเรียนมา จะเป็นการท่านา ทำไร่ก็ดี อดทนกัดฟันต่อสู้เพื่อจะกอบกูฐานะความเป็นอยู่ของตนให้ดี ยิ่งๆ ขึ้น งานหนักก็เอางานเบาก็สู้ ไม่ยอมให้เวลาล่วงเลยไปโดยมิได้ ประโยชน์อะไร

ถึงคราวโรงเรียนปิดภาคเรียนชาๆบ้านเพื่อนฝูงออกค้ๅขๅยเข ออกค้าขาย มีเครื่องหวายต่างๆ ที่นอน เสื้อผ้า ๆลๆ

เขาเป็นผู้มีความขยันหมั่นเพียร งานหลวงมิให้ขาดงานราษฎร์ มิให้เสีย คบเพื่อนก็เลีอกคบแต่คนที่จะแนะนำประโยขนIห้

บุหรี่ สุรา การพนัน ไม่แตะต้อง เข้าว้ดปฏิบัติธรรม สร้างกุศล ผลบุญตามเยี่ยงอย่างอรียประเพณีของหมู่บ้าน แม่ยายและภรรยา

กรรมสขอว สชอ0กันตาI 0๕

ไรหนอเราจะได้นาง (เพียงแต่คิดอยู่ในใจของตนแต่ผู้เดียว ไม่สามารถ จะไปเปิดเผยให้ผู้อื่นทราบ)

อีกอย่างทรัพย์ซึ่งเป็นมรดกของแม่ยายที่ตายไปนั้น มีที่นา ประมาณ ๖๐ กว่าไร่ ที่อยู่อาศัยประมาณ ๘ ไร่ ที่สวนปลูกพึขไร่ประมาณ ๑๐๐ กว่าไร่ มีสิงปลูกสร้างอีกคือป้านที่อาศัย ฉางเก็บข้าวเปลือก สิง เหล่านี้หากเราได้น้องของเมียเอามาเป็นเมียอีก ทรัพย์มรดกก็จัก ไม่ต้องแบ่ง คงอยู่ในความปกครองของเราคนเดียว หากเราให้น้องเมีย ไปมีสามีเป็นคนอื่นนั้นบางทีอาจจะมาขัดใจกับเราอีกก็เป็นได้

นี่แหละคีอต้วตัณหาความทะเยอทะยานอยาก ดิ้นรนในวัตถุ ที่พอใจชวนให้รักใคร่ เมื่อได้แล้วก็หมกมุ่นอยู่ในวัตถุนั้น ที่ไม่ได้ ก็ชวนให้อยากใคร่นี้เป็นกามตัณหา แว่นกันแดด

ท่านให้พิจารณาคือความสันโดษยินดีในของทิ่มีอยู่ พอใจแต่ เฉพาะของๆ ตนทิ่มอยู่ หากทะยานเอาของผู้อื่นมาเป็นของตนเมื่อไม่ได้ ก็เป็นทุกข์

บังเอิญครั้งนั้นนางมะลิวรรณได้จ้างคนงานไปถางหญ้าที่ไร่ซึ่ง ห่างจากหมู่บ้านประมาณ ๑๐ กิโลเมตร จึงบอกให้สามีของตนและ น้องสาวไปช่วยดูความเรียบร้อยของคนงานที่ตนจ้างไปนั้นว่าจะละเอียด ถี่ถ้วนหรือไม่ เพราะตนเองจ้างเป็นงานเหมาไม่ใช่เป็นรายวัน
แว่นกันแดด
นายนิตย์พร้อมด้วยนางสาวกัญนิกาขับรถกระบะคู่ชีพไปยังไร่ ตามค่าส่งของเมีย ในขณะขับรถไปนั้นนายนิตย์ก็ส่งจตคิดมโนภาพ ว่าน้องเมียก็คือเมียของเรา หากเราได้น้องเมียมาเป็นภรรยาอีก เรา จะมีความสุขจนหาสิ่งอันใดมาเปรียบมิได้จึงกล่าวขึ้แว่า