วันอังคารที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2558

เมื่อ คืนเกิดเหตุการณ์อะไร

คำตอบจากฝ่ายที่ตกเป็นจำเลยนอกจากสายตาที่แสดงถึงความสับสนงุนงงฉายชัด
"๓3โ]0โ3๓ มันมึฤทธกล่อมประสาท ถ้าร่างกายได้รับในปริมาณมากมันก็เกิด อันตรายทำให้หัวใจวายได้ ซึ่งมันตรงกับอาการของคุณป้าตอนที่เสีย"
กาชะลองนิ่งอึ้ง สับสนงุนงงถึงที่สุด กา8โ]0โลกา น่ะหรือจะมีฤทธิรุนแรง ถึงเพียงนี้ คิดไปถึงดิสธร เป็นไปได้หรือที่เขาจะคิดมุ่งร้ายคุณยาย ในเมื่อเขา ไม่มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรสักอย่าง หญิงสาวนั่งคว้างอยู่บนเตียง ความเจ็บปวด สับสนจากเหตุการณ์หลายอย่างทำให้ไม่สามารถที่จะพูดอะไรออกไปได้
แค'จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าเมื่อคืนหล่อนเผลอหลับไปในเวลาอันรวดเร็ว ผิดปกติวิสัย พร้อมกับได้กลิ่นดอกปีบกรุ่นกำจายรุนแรง หลังจากนั้นก็ไม่ รับรู้อะไรอีกเลย คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างใช้ความคิด พยายามรื้อฟืน... แว่นตากันแดด
คุณพันธ์รพีมองภาพตรงหน้าด้วยความหมั่นไส้สุดขีด แม่หลานสาวคน เดียวสมกับเป็นดาราเจ้าบทบาท ตีหน้าซื่อราวกับไม่รู้เรื่องอะไรทั้งๆ ที่ตัวมันเองแท้ๆ เป็นคนลงมือ
คิดไปถึงเรื่องพินัยกรรม เคยเตือนคุณพี่ไปแล้วแต่ก็ไม่เคยเชื่อ แล้วเห็นมั้ย ผลเป็นอย่างไร สุดท้ายก็ถูกหลานสุดที่รักสนองคุณ พิศมองดูใบหน้าเรียบเฉย ก็แอบเบ้ปากค่อนออกมาดังๆ ■เป็นนักวางแผนดีนี่ สมกับที่เล่นละครมาเยอะ ทำร้ายคุณพี่แล้วก็แกล้งทำเป็นกินยานอนหลับ  ไม่รู้เรื่องอะไร*
"คุณยายเล็ก..." เสียงกาซะลองสั่นเครือ อยากจะบอกว่าสิงที่เกิดขึ้นก็ทำให้ หล่อนเจ็บปวดจนรับไม่ไหว  กรุณาอย่าทำให้เจ็บปวดมากไปกว่านี้ แต่ก็พูดไม่ออก
"ผมว่าตอนนี้ให้คุณปีบพักผ่อนก่อนดีกว่านะครับ" ศกรแทรกขึ้น ยิ่งเห็น สีหน้าเผือดขาวของกาซะลองก็ยิ่งสงสารอย่างจับจิต เรื่องทั้งหมดหากหล่อนไม่ใชั ผู้กระทำก็น่าเห็นใจ...แต่หากว่าใช่... ผู้กองหนุ่มพูดต่อ "เรื่องทั้งหมดหากมี ข้อสงสัยหรือคิดว่าการตายของคุณปรียางค์ศรีจะเป็นการฆาตกรรม ทางเจ้าหน้าที่ ตำรวจจะเป็นฝ่ายจัดการเอง" แว่นกันแดด
"อย่านะนายศก!" นายแพทย์สฤษด์คุณเอ่ยขึ้น หน้าที่เคร่งเครียดอยู่แล้วยิ่ง ล่ออาการเครียดได้อย่างชัดเจน แต่ผู้เป็นแม่กลับมีสีหน้าสงสัย คุณพันธุรพีเอ่ย ถามลูกชายอย่างขัดใจ
"คุณยายเล็ก ทำไมถามปีบอย่างนี้คะ"
"ยังจะมาตีหน้าซื่อ ก็แกกับแฟนแกรวมหัวกันทำอะไรคุณพี่ล่ะ"
"อะไรคะน้าฤษด์ ปีบไม่เข้าใจ" หญิงสาวหันไปถามผู้มีศักดิ้เป็นน้า นายแพทย์สฤษด์คุณมีสีหน้าเครียด
"คุณป้าเสีย ผลการตรวจพบปริมาณของยากล่อมประสาทในเส้นเลือดมาก ผิดปกติ"
"คุณยายเสีย" เหมือนหัวใจจะหยุดเต้น ภาพความฝืนฉายชัด ในที่สุด ฝืนร้ายก็กลายเป็นจริง ราวกับทำนบนํ้าตามันพังทลาย หญิงสาวรํ่าไห้จนตัวโยน ศกรมองภาพตรงหน้าด้วยความอดสู ความเสียอกเสียใจที่อีกฝ่ายมีดูเหมือนเขา จะซึมซับได้ไม่ยาก ด้วยเขาเองก็เจ็บปวดไม่แพ้กันกับการสูญเสียประมุขของคุ้ม ภูคากาซะลอง
แต่เจ็บปวดยิ่งกว่าตรงที่หญิงสาวที่นอนสะอื้นปานจะขาดใจอยู่ตรงหน้า..-ถูกสงสัยว่าเป็นผู้กระทำ
กาซะลองปวดหนึบที่อก การสูญเสียคุณยายคือความสูญเสียอันยิ่งใหญ่ แต่ชํ้าร้ายกว่านั้น หล่อนกลับเป็นผู้ถูกกล่าวหาว่าทำร้ายคุณยาย
"ปีบ...ปีบ..:
''ไม่ต้องพูด เสียแรงที่คุณพี่ทั้งรักและไว้ใจ แต่แกกลับทำร้ายคุณพี่ แกกลัว นักใช่มั้ยว่าแกจะไม่ได้มรดก แม่ปีบ" คุณพันธุรพีแทบจะถลันเข้ามาหา ดีที่ ผู้เป็นลูกกระชากฉุดร่างไว้ กาซะลองหน้าซีดเผือด 'แาตาท่วมหน้า หญิงสาวเค้น คำพูดออกมาด้วยหัวใจที่ร้าวราน
"มรดก...นี่คุณยายเล็กคิดว่าปีบทำร้ายคุณยายจริงๆ หรือคะ" แว่นตา
"ก็ถ้าไม่ใช่แกแล้วจะเป็นใคร ในเมื่อผลการตรวจฤทธยากล่อมประสาท
มันมาจากชา   ๓8โ]0โ8กา"
"๓3โ](วโ8๓...ชา   ๓3โ]0โ8๓  มาเกี่ยวอะไรด้วยคะ"
"ยังจะมาตีหน้าซื่อ" คุณพันธุรพีกรีดร้องจนศกรต้องเป็นฝ่ายติงให้ใจเย็น
ทั้งสงสารและเห็นใจกาซะลอง   แต่  ณ นาทีนี้ที่ความจริงยังเป็นเงื่อนงำปริศนา
เขาจำเป็นต้องนี่งสงบ
"นี่ไม่รู้จริงๆ   หรือยัยปีบ"  นายแพทย์สฤษด์คุณเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้น ไม่มี
แว่นตา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น