ปีบเป็นห่วงคุณยายค่ะ

"เป็นอะไรไปลูก ถามซะน่ากลัว อย่างนี้เดี๋ยวคุณยายก็หัวใจวายตายเสีย ก่อนเท่านั้นเอง...นะคะคุณพี่"
คุณพันธุรพีติง ริมฝิปากแย้มยิ้มอย่างเอ็นดู แต่ดวงตาเฉียบคมมองมา อย่างตำหนิหน่อยๆ กาซะลองจึงได้สติ
มันเป็นแค่ความฝืน มันไม่ใช่ความจริง
"ปีบเป็นห่วงคุณยายค่ะ"  แว่นตากันแดด
"ถ้าห่วงกั๊กลับมาอยู่นี่เลยดีมั้ยลูก กลับมาอยู่กับยาย"
หญิงสาวได้แต่นิ่งเงียบ มองผู้เป็นยายอย่างเกรงใจ คุณปรียางค์ศรีมอง หลานสาวอย่างแสนรัก
"ยายรู้ว่าปีบยังติดงานอยู่ เอาเถอะ ถ้าเบื่องานนักสดงนักแสดงอะไรนั่น เมื่อไหร่ค่อยกลับมา"
"แต่...ปีบรักและเป็นห่วงคุณยายมากนะคะ"
ผู้เป็นยายแย้มยิ้มอย่างพึงใจ 1ม่เสียแรงที่รักใคร่เลี้,ยงดูกันมา สำหรับ ผู้เป็นยาย กาซะลองยังเป็นหลานที่น่ารักเสมอ
ดวงหน้าเรียว ตาคม จมูกโด่งถอดแบบมาจากคุณบดินทร์ผู้เป็นพ่อที่มี
มักระบายอยู่บนสีหน้าเป็นนิจ ดูราวกับเจ้าตัวไม่เคยพานพบความทุกข1ศกใดๆ
"ปีบกั๊รู้ว่าพี่ใหญ่ไม่ชอบออกไปพบปะสังสรรค์กับผู้คน คนแก่นี่ลูก อยู่เฉยๆ ไม่ดีนักหรอก อย่างยายยังต้องคอยออกงานอยู่ปอยๆ" แว่นกันแดด
ข้อนี้กาซะลองพอรู้ เพราะข่าวต่างๆ ของคุณพันธุรพีปรากฎอยู่ตามหน้า นิตยสารบ่อยๆ บางงานยังเคยเจอะเจอกับหล่อนที่กรุงเทพฯ ด้วยซา
ผิดกับคุณปรียางค์ศรีที่ชอบใช้ชีวิตอยู่กับบ้าน 'คุ้มภูคากาซะลอง' ที่ แวดล้อมด้วยปาเขาลำเนาไพร ธรรมชาติที่ห่างไกลจากผู้คน ด้วยเหตุนี้เมื่อหล่อน เลือกที่จะประกอบอาชีพในแวดวงบันเทิงจึงดูห่างเหินจากผู้เป็นยายไปโดยปริยาย ทั้งๆ ที่หลังจากสินบุญผู้บังเกิดเกล้าจากอุบัติเหตุก็มีแต่ท่านเท่านั้นที่คอยดูแล แว่นตา
หญิงสาวออกมานั่งรับลมที่ระเบียง รอจนคุณปรียางค์ศรีตื่นจึงเข้าไปพบ พร้อมกับคุณพันธุรพี
"ปีบ...เป็นยังไงบ้างลูก" นี้าเสียงบอกถึงความห่วงใยไม่เคยห่างหาย พลอยทำให้คนฟังแทบจะนี้าตาปริ่ม ดูเอาเถิด ขนาดพัวท่านเองก็เจ็บปวยกาย ยังมีแก่ใจมาถามหล่อน
"ปีบคิดถึงคุณยายค่ะ"
คุณปรียางค์ศรียิ้มอ่อนหวาน อ้าแขนออกรับร่างบอบบางที่เข้ามาซุกใน อ้อมกอด ไม่ว่าจะเป็นเด็กหญิงกาซะลองหรีอกาซะลอง ดาราโด่งดังคับฟ้า...ดอกปีบ ก็ยังเป็นหลานรักของหล่อนดังเดิม
"จะมาก็ไม่บอก ยายจะได้ให้คนไปรับ"
"ปีบอยากมาเชอรั้ไพรส์คุณยายค่ะ"
"แล้วเป็นไงล่ะ เชอรIพรสัจนได้เรื่อง" นาเสียงสัพยอกเอ็นดูอย่างเห็นได้ชัด กาชะลองยิ้มแหย...แต่ต้องรีบหุบเมื่อท่านพูดต่อ "นี่ถ้าไม่ได้นายศกจะเป็นยังไงหือ แม่ปีบ"
คนที่ถูกถามได้แต่อึ้ง ถอนตัวออกจากอ้อมกอดมาตั้งหลัก แต่คุณพันธุรพี
ที่ยืนฟังอยู่นานกลับเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้น
"นายศก...ผู้กองศกรที่เป็นเพื่อนสมัยเรียนของหนูปีบหรือคะคุณพี่" "ก็จะมีใครเสียอีกล่ะ นอกจากผู้กองศกร ศุภเศรษฐ์ที่เฝ็าแวะเวียนมา
หายายบ่อยๆ นี่ถ้ายายยังสาวๆ อยู่ สงสัยได้เกิดความเข้าใจผิดเป็นแน่...แปลก
แว่นตากันแดด